[ISO-8859-2]

Od pewnego czasu używam systemu LaTeX do składu dokumentów. Tutaj będę
sukcesywnie umieszczał rozwiązania problemów, które pojawiły się podczas mojej
przygody z LaTeX-u. W przypadku pakietów opisuję jedynie te elementy, które
były mi potrzebne.

Zachęcam do odwiedzenia strony http://www.gust.org.pl.

	Wojtek Muła

********** Rozwiązania ************

1. Podczas składu książki (\documentclass[...]{book}) pojawiają się overfulle w
   pionowych pudełkach (\vbox) zajmowanych przez tytuły rozdziałów i sekcji.
   Wygląda to na błąd w LaTeX-u, nie można nic z tym zrobić, poza ukryciem 
   samych błędów.

	\vbadness	= 10000

2. Centrowanie w pionie na pierwszej stronie; typowo robimy to tak:

	\begin{document}
	\vfill
	Tytuł publikacji
	\vfill
	...

Jednak, jak się okazuje, TeX pomija pierwsze polecenie \vfill. By temu zapobiec
należy wstawić wcześniej jakiś twardy odstęp, np.

	\begin{document}
	\vspace*{0pt}
	\vfill
	% itd.

3. Wstawienie dodatkowego odstępu pionowego w tabular (tak, to jest w
   dokumentacji, ale ja zapominam)

	\begin{tabular}{...}
	... & ... & ... \\ [odstęp]
	....

************ Użyteczne pakiety *************

1. Pakiet textfit

	\usepackage{textfit}

Dostarcza dwóch poleceń
	\scaletoheight{wysokość}{tekst}
oraz
	\scaletowidth{szerokość}{tekst}

które tak ustawiają rozmiar [bieżącego] fontu, by podany tekst miał zadaną
szerokość lub wysokość. Ale uwaga! efekty mogą różne w zależności od rozmiaru
bieżącego fontu, bowiem pakiet wykorzystuje polecenie \magstep.

By wycentrować tekst należy użyć poleceń \hfill, bowiem środowisko 'center' nie
"działa".

	\hfill \scaletoheight{3cm}{Tytuł} \hfill

Pakiet nie zmienia także 'baselineskip', więc zamiast
	\scaletoheight{3cm}{Cudowny \\ LaTeX},

należy użyć dwóch poleceń \scale...  rozdzielonych poleceniem klasy \addvspace.

2. Pakiet lettrine

Pakiet służy do tworzenia inicjałów, czyli dużych pierwszych liter akapitu,
obejmujących kilka wierszy. 

Oto przykład użycia:

	\usepackage{lettrine}
	...
	\lettrine[lines=3 findent=0.2em nindent 0.1em]{P}ierwsza litera

Paremetry (jest ich jeszcze kilka):
	* lines   -- ilość linii które ma objąć inicjał;
	* findent -- wcięcie pierwszej linii;
	* nindent -- wcięcie (względem findent!) następnych linii, 
	             które obejmuje inicjał. 

Pakiet dodatkowo składa następna literę (w tym przykładzie 'i') kapitalikami.
Moim zdaniem wygląda to paskudnie. Można to zmienić redefiniując polecenie
	\LettrineTextFont

np. \renewcommand{\LettrineTextFont}{}

3. Pakiet pslatex

Pakiet ten powoduje skład tekstu przy użyciu fontów  wbudowanych w Acrobat
Reader, dzięki czemu pliki pdf wygenerowane przez program pdflatex wyglądają
dobrze w tym programie.

4. Pakiet multicol

Pakiet umożliwia składanie tekstu w kolumnach. Używałem go do składania długich
wierszy.

	\usepackage{multicol}
	...
	\begin{multicols}{2}	% tu nie błędu, s kończy nazwę środowiska
	aaa \\
	bbb \\
	ccc \\
	ddd
	\end{multicols}

Co zostanie złożone jako

	aaa	ccc
	bbb	ddd

5. Pakiet lineno

Pakiet ten numeruje wiersze i umożliwia wstawianie odnośników do konkretnych
linii. Polecenia, które używałem to:

	\linenumbers	-- włącza numerowanie linii
	\linenumbers*	-- włącza numerowanie linii, oraz ustawia licznik na 1
	\nolinenumbers	-- wyłącza numerowanie
	\pagewiselinenumbers -- włącza numerowanie linii, po przejściu 
	                        do nowej strony licznik linii jest 
				ustawiany na 1.

Oto przykład:

	\usepackage{lineno}
	...
	\begin{document}

	To jest \linelabel{wazne} bardzo ważny tekst. % \linelabel wstawia 
	                                              % odnośnik

	...

	Bardzo ważny tekst znajduje się na stronie \pageref{wazne}, w linii
	\ref{wazne}. % \ref wstawia numer wiersza w którym etykieta występuje

	\end{document}

Ponieważ pakiet liczy wszystkie linii, nie bacząc czy to tytuł rozdziału,
sekcji, itd. można na chwilę wyłączyć numerowanie poleceniem \nolinenumbers.

Pakiet standardowo wypisuje numery linii po lewej (lub prawej) stronie tekstu.
Gdy chcemy wyłącznie odwoływać do numerów linii (\linelabel, \ref) można ukryć
numery redefiniując polecenie \thelinenumber, oraz stworzyć sobie odpowiednie
polecenie, które na chwilę "odkryje numery":

	\newcommand{\refline}[1]{%
		% wyświetlanie numerów		
		\renewcommand{\thelinenumber}{\arabic{linenumber}}
		\ref{#1}
		% ukrycie numerów
		\renewcommand{\thelinenumber}{}
	}
	\renewcommand{\thelinenumber}{}	

	\begin{document}
	\linenumbers
	...
	Bardzo ważny tekst znajduje się na stronie \pageref{wazne}, w linii
	\refline{wazne}.
	\end{document}


UWAGA! Pakiet gryzie się z poleceniem \mainmatter!

[eof]